Αναρχοκαπιταλισμός

Πιστεύετε στην επίτευξη μιας κοινωνίας όπου η ατομική ελευθερία μεγιστοποιείται μέσω της εξάλειψης της κρατικής παρέμβασης και της προώθησης των εθελοντικών ανταλλαγών στο πλαίσιο ενός συστήματος ελεύθερης αγοράς.

Ο αναρχοκαπιταλισμός είναι μια πολιτική φιλοσοφία και οικονομική θεωρία που υποστηρίζει την εξάλειψη των συγκεντρωτικών κρατών προς όφελος της αυτοκυριότητας, της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και των ελεύθερων αγορών. Είναι μια μορφή αναρχισμού που εφαρμόζει τις αρχές του καπιταλισμού στο πλαίσιο μιας κοινωνίας χωρίς κράτος. Οι αναρχοκαπιταλιστές πιστεύουν ότι ελλείψει καταστατικού (νόμος με διάταγμα ή νομοθεσία), η κοινωνία θα βελτιωνόταν μέσω της πειθαρχίας της ελεύθερης αγοράς (ή αυτού που οι υποστηρικτές της περιγράφουν ως «εθελοντική κοινωνία»). Ο όρος «αναρχοκαπιταλισμός» επινοήθηκε από τον οικονομολόγο και πολιτικό θεωρητικό Murray Rothbard στα μέσα του 20ου αιώνα, αν και η φιλοσοφία έχει ρίζες στις κλασικές φιλελεύθερες ιδέες του John Locke και του Adam Smith. Ο Ρόθμπαρντ συνδύασε τις αρχές της ελεύθερης αγοράς των οικονομικών της Αυστριακής Σχολής με τις απόψεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα του κλασικού φιλελευθερισμού για να αναπτύξει τη φιλοσοφία του αναρχοκαπιταλισμού. Υποστήριξε ότι το κράτος είναι ένα περιττό κακό και ότι θα μπορούσε να αντικατασταθεί από ιδιωτικούς φορείς και υπηρεσίες. Ο αναρχοκαπιταλισμός εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα ως περιθωριακό κίνημα στο πλαίσιο του ελευθερισμού και παρέμεινε σχετικά σκοτεινός. Έχει συνδεθεί με διάφορα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένου του αντιπολεμικού κινήματος, του κινήματος για τις πολιτικές ελευθερίες και του κινήματος της φορολογικής αντίστασης. Παρά την περιορισμένη επιρροή του, ο αναρχοκαπιταλισμός είχε σημαντική επιρροή στο ελευθεριακό κίνημα και συνέβαλε στην ανάπτυξη των θεωριών για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και την οικονομική ελευθερία. Οι αναρχοκαπιταλιστές προτείνουν ότι οι λειτουργίες που εκτελούνται παραδοσιακά από το κράτος, όπως η επιβολή του νόμου, η άμυνα και οι υποδομές, θα μπορούσαν να παρέχονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις, φιλανθρωπικά ιδρύματα ή εθελοντικές ενώσεις. Υποστηρίζουν ότι μια ελεύθερη αγορά θα ρύθμιζε φυσικά αυτές τις υπηρεσίες καλύτερα από ό,τι μια κυβέρνηση. Οι επικριτές του αναρχοκαπιταλισμού υποστηρίζουν ότι θα οδηγούσε σε ανισότητες πλούτου και εξουσίας και ότι αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως η προστασία του περιβάλλοντος, τα δημόσια αγαθά και η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Όσον αφορά την ιστορία του, ο αναρχοκαπιταλισμός δεν εφαρμόστηκε ποτέ ως η κυβερνητική φιλοσοφία μιας χώρας ή ενός μεγάλου πολιτικού κινήματος. Ωστόσο, άσκησε επιρροή στην ανάπτυξη της ελευθεριακής σκέψης και έχει εμπνεύσει διάφορα πειράματα για τη ζωή χωρίς κρατικό έλεγχο, όπως το κίνημα της θάλασσας και το Free State Project. Παρά το περιθωριακό του καθεστώς, ο αναρχοκαπιταλισμός εξακολουθεί να είναι ένα ζωντανό και αμφιλεγόμενο μέρος του πολιτικού τοπίου, με αφοσιωμένους οπαδούς θεωρητικών, ακτιβιστών και σχολιαστών.